نیمه گمشده

نیمه گمشده ام اخر کیست؟ این سوالیت که با خود دارم

نیمه گمشده ام یک سیب است سیب سرخی که ز باغ ازلی می اید

نیمه گمشده ام یک اهوست و چه چشمان سیاهی دارد

چقدر تندرواست مثل اینکه دل او نیز هوایی دارد

نیمه گمشده ام یک دریاست چقدر موجو تلاطم دارد

چقدر جذر چقدر مدر چقدر ابی روشن دارد

نیمه گمشده ام یک رود است از کنار دل من میگذرد

نیمه گمشده ام یک کوه است پر صلابت پر حجم و عجب شرم و حیایی دارد

نیمه گمشده ام یک بید است که به مجنون صفتی مشهور است

نیمه گمشده ام یک فصل است که همه فصل خدا را دارد

نیمه گمشده ام یک ساز است که صدای نی مجنون دارد

نیمه گمشده ام یک ابر است سیرت و صورت زیبا دارد

ولی گه گاه دلش میگیرد پس کمی اشک ز خود می بارد

نیمه گمشده ام یک دشت است پر ز گلهای شقایق شده است

پر ز عطر است پر ز سنبل پر ز خواب گل مریم شده است

نیمه گمشده ام مهتاب است که شب تار بهم می پوید

نیمه گمشده ام یک تنهاست که دلی پر ز شکایت دارد

و کسی را به نفس می خواهد که بر او راز غم دل گوید

نیمه گمشده ام را ز خدا می خواهم

وبرای دل مهتابیمان نور عضق ابدی می خواهم